Break Dance

We współczesnym świecie ważnym źródłem kulturowego fermentu są ulice wielkich miast Ameryki, gdzie pojawił się hip hop. Narodził się z czarnej muzyki w nowojorskiej dzielnicy Bronx. Ale hip hop to nie tylko muzyka, lecz cały prąd kulturowy, na który składa się również rap, graffiti, moda i taniec. W obrębie hip hopu istnieje wiele stylów. Jeden z najbardziej popularnych i znanych to breakdance.

Styl ten powstał na przełomie lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych w Nowym Jorku. Początkowo nazywano go Good Foot od tytułu piosenki Jamesa Browna. Był to pierwszy styl tańca, w którym wykorzystywano pady i obroty na różnych częściach ciała. Z czasem liczba i stopień trudności ewolucji wykonywanych przez tancerzy rosły, a padanie na podłogę i powracanie do pionu na mocne fragmenty muzyki stały się standardowym elementem breakdance'u. Praca nóg nabrała znaczenia, kiedy tancerze podczas padów zaczęli przenosić ciężar ciała na ręce, by uwolnić stopy i nogi i móc wykonywać nimi skomplikowane kombinacje.

Do pierwszej generacji sławnych wykonawców breakdance'u należeli czarnoskórzy Niger Twins, Clark Kent i Zulu Kings. Pod koniec lat siedemdziesiątych zainteresowanie breakdance 'em zmalało i wydawało się, ze styl ten zaniknie. Jednak zainteresowali się nim Portorykańczycy. Tchnęli w niego nowego ducha i podnieśli wykonawstwo na nowy, dużo wyższy poziom, wymyślając i rozwijając nowe figury, takie jak obroty na plecach, szyi i głowie. 

Duży wpływ na rozwój breakdance'u miały wschodnie sztuki walki, na przykład kung-fu, popularne wśród młodzieży za sprawą takiej gwiazdy jak Bruce Lee. W latach osiemdziesiątych breakdance wyszedł poza granice Nowego Jorku i stał się popularny na całym świecie dzięki filmowi „Flashdance", który pojawił się na ekranach w 1983 roku. Choć nie był on o break-dance, to jednak krótkie sceny, w których taniec ten się pojawiał sprawiły, że wiele osób na całym świecie zapragnęło go uprawiać, choć wymaga on siły i dużej sprawności fizycznej. Potem powstały filmy „Breaking" i „Beat Street". W tym ostatnim występowały dwa kultowe zespoły Rock Steady Crew i New York City Breakers.

Jedną z cech muzyki hiphopowej jest to, że ulega nieustannym przemianom. Z czasem zdano sobie sprawę, że wiele kroków breakdance'u nie pasuje do nowej muzyki. Tak około 1986 roku powstała nowa szkoła hip hopu. Początkowo kroki były proste. Najpopularniejsze figury z tego okresu można zobaczyć w wielu teledyskach z muzyką rap. Jednak styl ten się rozwijał i stawał coraz bardziej złożony, czerpiąc ze sztuk walki, reggae oraz innych stylów tanecznych. Dzisiaj rozwija się on najprężniej w klubach Nowego Jorku.