Polka

Czeski taniec wirowy, w takcie 2/4, w tempie żywym. Ludowa polka w latach trzydziestych XIX w. przekształciła się w ulubiony taniec salonów Pragi, a w latach czterdziestych weszła do kolekcji najmłodszych tańców eleganckiej Europy i zabaw na przedmieściach. W Paryżu, Londynie, Wiedniu, Warszawie tańczono polki, które komponowali J. i J. Sstrauss, ojciec i syn.

Rekordy popularności biły polki J. Straussa- syna: Grzmoty i błyskawice, Tritsch-Tratsch, Polka-Pizzicato. Ok. połowy XIX w. w salach balowych pojawiła się polka-mazurka, w takcie 3/4 - mariaż polki i mazura, wylansowany w Paryżu. Najpopularniejsze stylizacje polki stworzył B. Smetana w operzeSprzedana narzeczona, Kwartecie e-moll, A. Dvořák w symfoniach, P. Czajkowski w balecie Dziadek do orzechów. I. Strawiński skomponował Cirkus-Polkę dla baletu słoni w afrykańskim cyrku Barnum-Barley, dowcipnie stylizował polkę D. Szostakowicz w balecie Złoty wiek.